هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطۀ بین سبک‌های مدیریت تعارض با اثربخشی کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان همدان است. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی – همبستگی و از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش را کلیۀ کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان تشکیل می‌دهند (140 N=) که براساس جدول مورگان 103 نفر به‌عنوان نمونه‌ انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامۀ مدیریت تعارض رابینز[1] (1991) و پرسشنامۀ اثربخشی کارکنان ندایی (1391) استفاده شد (15). پایایی پرسشنامه‌ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامۀ مدیریت تعارض 0/88 و پرسشنامۀ اثربخشی کارکنان 0/67 محاسبه شد. در آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک‌های مدیریت تعارض رقابت و همکاری با اثربخشی کارکنان رابطۀ معناداری وجود دارد (0/05 P<). ولی بین سبک مدیریت تعارض اجتناب با اثربخشی کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان همدان رابطۀ معناداری وجود ندارد (0/05<P). همچنین نتایج نشان داد که سبک‌های مدیریت تعارض پیشگوی مناسبی برای اثربخشی کارکنان است.