هدف از این تحقیق بررسی و مقایسۀ برنامه­ های کاهش وزن در رشته­های وزنی و تعیین مسئولیت قانونی مربیان در قبال عوارض این برنامه­ ها در ورزشکاران رده­ های سنی مختلف بود. روش این تحقیق، توصیفی- تبیینی از نوع بررسی میدانی و کتابخانه­ای بود و شرکت­ کننده­ ها 985 ورزشکار و 98 مربی از رشتۀ بوکس، جودو، وزنه­ برداری، تکواندو، کشتی آزاد و کشتی فرنگی بودند. نتایج نشان داد 80/25 درصد ورزشکاران شرکت‌کننده در این تحقیق از روش سریع کاهش وزن استفاده می­کنند که در مقابل سایر روش­های کاهش وزن، به ­صورت معنا­داری بیشتر است (4/16 =t ؛ 0/05>P) و 70/05 درصد آنها این عمل را بارها انجام می­ دهند. نتایج تحقیق در خصوص مربیان رشته­ های منتخب تحقیق نشان داد 93 درصد آنها به آسیب­ های روانی و جسمانی کوتاه‌مدت و درازمدت کاهش وزن سریع واقف‌اند، با وجود این، بیش از 86 درصد مربیان تحصیلات غیرمرتبط دارند. بررسی حقوقی موضوع در مواد قانونی نشان داد ﻣﻮﺟﺒﺎت ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ مربی در قبال آسیب­ های روانی و جسمانی کوتاه‌مدت و درازمدت کاهش وزن سریع، از دو بٌعد مهارت و مأذون بودن و مباشر يا غير مباشر بودن مربی قابل احراز است. ازاین­رو مسئولیت قانونی مربی در این زمینه – به‌خصوص در رده­ های سنی نونهالان و نوجوانان- مبرهن به‌نظر می­رسد.