میثم نوری خان یوردی، حسین اکبری یزدی،
دوره ۱۱، شماره ۴۲ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع برندسازی شهری از طریق ورزش انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، به لحاظ روش اجرا توصیفی_پیمایشی، از نظر محل جمعآوری دادهها میدانی-کتابخانهای بود. جامعهی آماری پژوهش اعضای هیاتعلمی در حوزه مدیریت ورزشی، بازاریابی شهری، جغرافیا و برنامهریزی شهری، مدیران ورزشی، مدیران شهری(شهرداری و استانداری)، مربیان ورزشی، قهرمانان ورزشی و دانشجویان بودند. نمونهگیری در این پژوهش به ازای هر متغیر، ۵ نفر در نظر گرفته شد که در نهایت ۳۲۲ پرسشنامه صحیح عودت شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی محتوایی پرسشنامه به تأیید ۱۰ نفر از متخصصان مدیریت ورزشی رسید؛ و سپس پایایی، روایی همگرا و روایی واگرای پرسشنامه مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی در قالب نرمافزارهای اسپیاساس۲۴ و اسمارت پیالاس۳ استفاده شد. یافتهها نشان داد موانع برندسازی شهری از طریق ورزش شامل ۷ بعد فرهنگی_اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، رسانهای، زیرساختهای ورزشی، زیرساختهای شهری و مدیریتی بود. همچنین مقدار تی و سطح معناداری به ترتیب بیشتر از ۹۶/۱ و کمتر از ۰۵/۰، و مقدار بار عاملی استاندارد شده برای تمامی سوالات پرسشنامه بیشتر از ۴/۰ به دست آمد. به علاوه نتایج آزمون دوجملهای نشان داد که با احتمال ۹۵ درصد، ۷ مولفه شناسايي شده ميتواند به عنوان موانع برندسازی شهری از طریق ورزش محسوب شوند. بنابراین با توجه به اهمیت و پتانسیل بالای برندسازی شهری از طریق وررش در ارتقاء و توسعه شهرها، مدیران و سیاستگذاران شهری میتوانند با اتخاذ استراتژیهای مناسب به منظور رفع موانع شناسایی شده در این پژوهش موفقیت شهرها را تضمین کنند.