هدف از اجرای این پژوهش، مقایسه و اولویت‌بندی نظر مشتریان، مجریان و زنجیرۀ تأمین در خصوص راهکارهای توسعۀ کارت تخفیف ورزشی بود. بدین منظور پرسشنامۀ نه‌مؤلفه‌ای بین سه گروه نمونۀ تحقیق شامل مجریان (۶۵N = )، مشتریان (۲۸۳N = ) و زنجیرۀ تأمین (۱۳۹N = ) اجرا شد. روايي سازۀ پرسشنامه با استفاده از مدل اندازه‌گیری و روش تحليل عاملي اکتشافي بررسي شد که از لحاظ شاخص‌هاي برازش، مناسب ارزیابی شد. همچنین پایایی آلفای کرونباخ ۰/۸۸ و پایایی زمانی به روش همبستگی پیرسون برابر ۰/۷۴ به‌دست آمد. یافته‌ها نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین رتبه‌های متغیر اصلی راهکارهای توسعه بین سه گروه وجود داشته (۰/۰۰۱≥P، ۲۴/۹۹۴=X^۲) و اولویت مؤلفه‌های نه‌گانۀ راهکارهای توسعه در بین آنها، تفاوت معناداری نیز داشته است؛ بدین صورت که مشتریان بیشترین اولویت را به ارتباط با مشتریان نسبت داده‌اند (۰/۰۰۱≥P، ۲۲۸/۶۳۴=X^۲)، درحالی‌که زنجیرۀ تأمین به کانال توزیع (۰/۰۰۱≥P، ۹۲/۵۷۶=X^۲) و مجریان به فعالیت کلیدی (۰/۰۰۱≥P، ۲۵۳/۸۲۲=X^۲) بیشترین اولویت را داده‌اند. نتایج این تحقیق را می‌توان برای طراحی مجدد فرایندها و اجرای سیستم اطلاعاتی یکپارچة این کسب‌وکار استفاده کرد که به رضایت بیشتر مشتریان و توسعۀ وفاداری و تحقق هدف اصلی، یعنی تسهیل ورزش همگانی منجر می‌شود.