1- کارشناس ارشد، مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران 2- استاد، مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران ، drramezanigilan@gmail.com 3- استادیار، مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده: (1765 مشاهده)
عوامل محیطی و فرهنگی فراوانی بر رشد وتوسعة ورزش قهرمانی زنان کشور اثر می‌گذارند که آنها را می‌توان به دو گروه عوامل محیط درونی و بیرونی طبقه‌بندی کرد. شناسایی این عوامل می‌تواند نخستین گام در فرایند توسعه‌یافتگی متوازن باشد. هدف از این پژوهش نیز بررسی عوامل محیط درونی مؤثر بر توسعة ورزش قهرمانی زنان استان گیلان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی زنان فعال در حوۀ ورزش قهرمانی بود که نمونۀ آماری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند (351n=). پرسشنامه‌های محیط درونی شامل 27 گویه در 3 بعد؛و وضعیت توسعه‌یافتگی استان در قالب 22 سؤال و 7 بعد بود که براساس طیف پنج‌ارزشی لیکرت از 1 تا 5 به‌صورت کاملاً مخالفم تا کاملاً موافقم تنظیم شد. روایی پرسشنامۀ محقق‌ساخته توسط 21 نفر از صاحب‌نظران مدیریت ورزشی و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 83/0 به‌دست آمدو پایایی ترکیبی آن نیز تأیید شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و بررسی برازش مدل با استفاده از مدل‌ازی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS25 و PLS3 انجام گرفت. نتایج نشان داد کهعوامل محیط درونی به‌طور مستقیم اثر مثبت و معنا‌داری بر توسعة ورزش قهرمانی بانوان داشت و حدود 75 درصد این متغیر را تبیین کردند. بنابراین دست‌اندرکاران حوزۀ ورزش، به‌منظور رشد و توسعة ورزش قهرمانی زنان باید توجه ویژه‌ای به برگزاری منظم لیگ استانی بانوان در رشته‌های مختلف،وجود سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی راهبردی در ورزش زنان، کنترل و نظارت سیستماتیک بر عملکرد هیأت‌ها و استفاده از فناوری کمک‌آموزشی برای توسعة ورزش قهرمانی زنان داشته باشند.
Maleki Z, Mallaei3 M. Internal Environmental Factors Affecting the Development of Women's Championship Sport in Guilan Province. 3 2021; 8 (31) :39-54 URL: http://ntsmj.issma.ir/article-1-1445-fa.html
ملکی زهرا، رمضانی نژاد رحیم، ملائی مینا. عوامل محیط درونی مؤثر بر توسعة ورزش قهرمانی زنان . رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی. 1399; 8 (31) :39-54
