پژوهش حاضر با هدف بررسي روايي و پايايي مقیاس موانع در اوقات فراغت سالمندان ايراني انجام گرفت. به این منظور 552 شرکت‌کنندۀ (347 مرد و 205 زن) سالمند با دامنۀ سني 60 سال به بالا به‌صورت چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري پرسشنامۀ اطلاعات دموگرافیکی و مقیاس موانع در اوقات فراغت (هوبارد و منل، 2001) بود. از تحلیل عامل تأییدی برای بررسی روایی سازه، ضريب همبستگي پيرسون برای بررسی روایی سازه همسانی درونی و ضریب آلفای کرونباخ برای بررسی پایایی استفاده شد. نتايج نشان داد که مقياس موانع در اوقات فراغت سالمندان ايراني دارای روایی و پایایی است. تحلیل عاملی تأییدی نشان داد مقیاس به‌طور مناسبی تأیید شد. نتايج نشان داد که این مقياس در کل و در سه عامل از همساني دروني قابل قبولي برخوردار است (آلفاي کرونباخ کل=0/86). همچنين همبستگي معنا‌داري بين گویه‌ها با عوامل و عوامل با کل مقیاس مشاهده شد که نشان مي‌داد اين سؤالات موضوع يکساني را می‌سنجند. تحقيق حاضر بيانگر روايي و پايايي قابل قبول نسخۀ فارسي مقياس موانع در اوقات فراغت در سالمندان ايراني با سه عامل شامل عامل درون‌فردی، برون‌فردی و ساختاری بود، که قابلیت کاربرد در جامعۀ ایرانی را دارد.