هدف پژوهش حاضر، سنجش روایی و پایایی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ محدودیت‌های گردشگران ورزشی پیست‌های اسکی استان تهران بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ گردشگران پیست‌های اسکی استان تهران بودند که با توجه به اینکه کل جامعه بیش از ده هزار نفر بود، از طریق جدول مورگان 370 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد، 362 پرسشنامۀ معتبر تحلیل شد. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامۀ وی (2008) بود که پس از ترجمه و بازترجمه و بومی‌سازی متناسب با فرهنگ کشور به 17 سؤال کاهش یافت که در چهار عامل کلی (محدودیت درون‌فردی، محدودیت بین‌فردی، محدودیت دوستی و خویشاوندی و محدودیت ساختاری) دسته‌بندی شد. روایی صوری و محتوایی آن توسط یازده نفر از استادان مدیریت ورزشی در زمینۀ توریسم ورزشی و همچنین چندین تن از متخصصان روان‌سنجی تأیید شد و پایایی ابزار از طریق آلفای کرونباخ به‌دست آمد (0/95=α). نتایج نشان داد که براساس میزان ارتباط و t-Value تمامی سؤالات رابطۀ معناداری با عامل‌های خود داشتند. نتایج تحلیل عاملی مرتبۀ دوم نیز حاکی از آن بود که ارتباط بین چهار عامل کلی با مفهوم محدودیت‌های گردشگران ورزشی معنادار بود و همۀ هفده گویه از چهار عامل ابزار اندازه‌گیری حمایت کرده و ساختار عاملی و روایی سازۀ ابزار را تأیید می‌کنند.