هدف از اجرای تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین پرخاشگری با مهارت‌های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران بود. به همین منظور از بین 300 نفر از منجیان غریق به‌صورت خوشه‌ای و تصادفی ساده و براساس جدول مورگان، 169 نفر به‌عنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ازلحاظ هدف جمع‌آوری داده‌ها کاربردی، ازنظر زمان، حال‌نگر و نحوۀ جمع‌آوری داده‌ها به‌شکل میدانی بوده است. برای اجرای این تحقیق از پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری (1992) و مهارت‌های ارتباطی بارتون جی (1990) و پرسشنامۀ اطلاعات فردی استفاده شد. به‌منظور توصیف متغیرهای تحقیق از شاخص‌های آمار توصیفی استفاده شد. برای تعیین توزیع طبیعی داده‌ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای آزمون فرضیه‌ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد پرخاشگری با مهارت‌های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران ارتباط معناداری ندارد.