در این تحقیق الگوهاي مختلف بيمه در ورزش کشورهای منتخب و ایران بررسي شد. روش تحقیق، کيفي بود. جامعة آماري کارشناسان بيمه، کارشناسان و متخصصان حقوقي و کارشناسان ورزشي بودند که با توجه به پنل‌هاي تخصصي در حوزه‌هاي بيمه‌هاي اجتماعي و بيمه‌هاي بازرگاني در ورزش به شيوة گلوله‌برفي نمونه‌گيري شدند. نمونه­گیری تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه یافت که پس از 18 مصاحبه، اشباع نظري حاصل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌‍‌ها از طريق تحليل ساختاري و با استفاده از نرم‌افزار اطلس تي[1] بود. نتایج تحقیق نشان داد که بیمه در ورزش ایران نسبت به آمريکا، ژاپن و چين رشد کمتری داشته است؛ بدين ترتيب که برخلاف اين کشورها، دولت در مورد بیمه­ در ورزش حمایت چندانی صورت نداده است و الگوي اجرايي مشخص و يکپارچه‌اي از طرف دولت در زمینۀ بیمه‌ در ورزش وجود ندارد، حجم قوانین بیمه‌ای موجود در ورزش کشور بسیار کم است و شرکت‌های بیمه‌ای، بیمه‌نامه‌های بازرگانی غيرتخصصي را در زمینۀ ورزش ارائه مي‌دهند. پيشنهاد شد تا دولت از راه‌اندازي بيمة‌ تخصصي و صندوق تخصصي بیمۀ ورزشی حمایت قانونی کند و حضور شرکت‌هاي بيمه‌اي در بيمه‌هاي تخصصي ورزش تسهیل شود.