---

توسعۀ سلامت و پیاده سازی فرهنگ و فرایند یادگیری در هر سازمان، چه خدماتی و چه تولیدی، به بهره‌وری مضاعف منجر می شود. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف تدوین نظام ساختاری سلامت سازمانی با فرایند و فرهنگ یادگیری در فدراسیون‌های ورزشی ایران تدوین شده است. روش تحقیق همبستگی و به شکل میدانی صورت گرفته است. جامعۀ پژوهش را کلیۀ کارکنان فدراسیون‌های ورزشی ایران تشکیل می‌دهند. روش نمونه گیری با توجه به حجم جامعه طبقه ای تصادفی انتخاب شد (۲۳۴ N=). برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامۀ فرایند و فرهنگ یادگیری قربانی‌زاده (۱۳۸۹) (۹۲/۰α =) و پرسشنامۀ استاندارد سلامت سازمانی OHI (مدل لایدن و کلینگل) (۹۱/۰α=) استفاده شد. در بخش آمار استنباطی از روایی سازه و همبستگی چندگانه و مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار Lisrel نسخۀ ۸,۸ استفاده شد. بر مبنای نتایج به‌دست‌آمده ضرایب رگرسیونی و مقادیر T مدل ارتباطی سلامت، فرهنگ و فرایند یادگیری تأیید و همچنین ارتباط بین هر کدام از متغیرها وجود دارد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده توجه ویژه به سلامت در سازمان با شاخصه های ویژۀ آن در این تحقیق و در پی آن فرهنگ و فرایند یادگیری در سازمان های ورزشی امری مهم در نهادینه سازی و تثبیت بهره وری آنان خواهد شد.

---

هدف پژوهش، تدوین الگوی ساختاری تأثیر کیفیت اطلاع‌رسانی بر انگیزۀ دانشجویان در مشارکت به فعالیت‌های ورزشی: نقش میانجی محدودیت‌ها در دانشجویان دختر و پسر ورزشکار دانشگاه علامه طباطبائی تهران بود. روش پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی و جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دانشجویان دختر و پسر دانشگاه بودند که در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ در جشنوارۀ ورزشی دانشگاه مشارکت داشتند (۶۵۰=N). تعداد نمونۀ آماری پژوهش با استفاده از جدول مورگان برای پسران ۱۹۶ نفر و برای دختران ۱۴۸ نفر بود. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامۀ ایک سو (۲۰۱۰) بود. روایی آن توسط متخصصان مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی آن ۸۹ درصد به‌دست آمد. داده‌ها جهت مدل‌یابی به روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار آموس[۱] نسخۀ ۲۴ تحلیل شدند. نتایج پژوهش تأییدکنندۀ روابط ساختاری مفروض بود؛ به‌طوری‌که کیفیت اطلاع‌رسانی به‌طور مستقیم (۲۵/۰) و هم به‌طور غیرمستقیم از طریق میانجی محدودیت (۰۹/۰-) بر انگیزه تأثیر داشت. متغیر محدودیت به‌طور مستقیم بر انگیزه‌های دانشجویان تأثیر معنادار و معکوس داشت (۷۶/۰-). بنابراین نتایج مدل ساختاری بیان‌کنندۀ آن است که با افزایش اطلاع‌رسانی و کاهش محدودیت‌ها، انگیزۀ شرکت در مسابقات ورزشی در بین دانشجویان دختر و پسر بیشتر می‌شود.