تبیین عوامل مؤثر بر تفریح در محل کار با رویکرد مردمنگاری
|
ابراهیم محمدزاده1 ، محمود گودرزی2 ، سید نصرالله سجادی2 ، مجید جلالی فراهانی3  |
1- دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران ، I.Mohammadzadeh@ut.ac.ir 2- استاد دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران 3- دانشیار دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران |
|
چکیده: (3056 مشاهده) |
تفریح در محل کار میتواند هر فعالیت اجتماعی، بینفردی یا وظیفهای تلقی شود که ماهیت بازیگوشی و فکاهی دارد و برای فرد سرگرمی، لذت و خوشی را فراهم میسازد. هدف این پژوهش، شناسایی عوامل ایجادکنندۀ تفریح در محل کار در سازمان تربیت بدنی ارتش بود. نوع پژوهش، توسعهای بهصورت ترکیبی است و برای استخراج عوامل از روش کیفی به شیوۀ مردمنگاری استفاده شد. جامعۀ آماری پژوهش تمامی کارکنان سازمان تربیت بدنی ارتش بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول نمونهگیری مدلسازی معادلات ساختاری (5q≤n≤15q) تعیین شد. در بخش کمّی پژوهش بهمنظور تأیید مدل حاصل از بخش کیفی پژوهش، پرسشنامهای محققساخته طراحی شد. با توجه به تعداد پرسشهای پرسشنامه، 377 نفر بهعنوان حجم نمونه تعیین شد و به همین میزان، پرسشنامهها توزیع و تکمیل شد. پایایی پرسشنامه نیز به روش آلفای کرونباخ و روایی به دو روش محتوایی و سازه با استفاده از الگوی معادلات ساختاری تأیید شد. تحلیل دادهها در بخش کیفی با رویکرد تحلیل تماتیک انجام گرفت. نتایج بخش کیفی پژوهش نشاندهندۀ آن است که تفریح در محل کار دارای پنج بعد (فعالیتهای تفریحی رسمی، حمایت مدیریت از تفریح، مسئولیتهای شغلی مفرح، آزادیهای فردی و معاشرت با همکاران) است و سه دسته از عوامل فردی، سازمانی و برونسازمانی در ایجاد تفریح در محل کار نقش دارند. نتایج بخش کمّی پژوهش نیز نشان میدهد که عوامل فردی به میزان 60/0، عوامل سازمانی به میزان 77/0 و عوامل برونسازمانی به میزان 25/0 بر تفریح در محل کار تأثیرگذارند. براساس نتایج میتوان گفت که تأثیر مثبت حاصل از تجربۀ تفریح در محل کار میتواند مزایای بلندمدت در پی داشته باشد و محیطهای سرگرمکننده کلید رشد انگیزه و بهرهوری کارکنان هستند. |
|
واژههای کلیدی: ارتش، تفریح، مردمنگاری، ورزش. |
|
متن کامل [PDF 325 kb]
(1416 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|