هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل بکارگیری، توسعه و نگهداشت استعداد در ورزش هندبال ایران براساس نظریه داده بنیاد بود. این پژوهش از نوع پژوهش­های اکتشافی و دارای ماهیّت کیفی بود. گردآوری داده­ها با استفاده از مطالعه اسناد و مصاحبه با 15 نفر از صاحب­نظران حوزه هندبال به­صورت مصاحبه عمیق و نیمه­ساختارمند صورت گرفت که با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند و با تکنیک گلوله برفی انتخاب تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. سپس داده­های حاصل از مصاحبه­ها به روش تئوری زمینه­یابی در سه مرحله کدگذاری­های باز، محوری و گزینشی تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها بیانگر وجود 20 مفهوم مؤثر در بخش بکارگیری استعداد بود که در شش مؤلفه اصلی دسته­بندی شدند. در بخش توسعه استعداد، 25 مفهوم مؤثر در هشت مؤلفه و در بخش نگهداشت استعداد نیز، 22 مفهوم مؤثر در در هفت مؤلفه طبقه­بندی شدند. براساس نتایج تحقیق، راهبردهای؛ استفاده از متخصصان و مربیان شایسته، استفاده از امکانات و تجهیزات باکیفیت، برگزاری مسابقات و اردوها، آموزش اصولی و علمی استعدادها، پوشش رسانه­ای، حمایت مادی و معنوی از افراد مستعد می­تواند کمک­رسان مسئولین حاکمیّتی در راستای مدیریت استعداد هندبال کشور باشد.