1. 1. سمیع‌نیا، مونا؛ پیمانی زاد، حسین؛ جوادی‌پور، محمد (۱۳۹۲). «آسیب‌شناسی راهبردی ورزش همگانی در ایران و ارائۀ راهکارهای توسعه براساس مدل SWOT»، مطالعات مدیریت ورزشی، ش ۲۰، ص 238-221.

2. 2. سید عامری، میرحسین؛ قربان بردی، محمدآلق (1391). «تبیین راهکارهای جذب و افزایش مشارکت شهروندان در برنامه‌های ورزش همگانی و تفریحی»، پژوهش‌های مدیریت ورزشی و علوم حرکتی، سال دوم، ش 4، ص 34-23.

3. 3. شعبانی، عباس؛ رضایی صوفی، مرتضی؛ فراهانی، ابوالفضل (1392). «مطالعۀ مدل ساختار ورزش ایران (مطالعۀ دلفی)»، رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی، دورۀ 1، ش 3، ص 31-21.

4. 4. شعبانی، عباس؛ غفوری، فرزاد؛ هنری، حبیب (1393). «مطالعۀ سیاست‌ها و راهبردهای ورزش همگانی نظام جامع توسعۀ ورزش کشور»، مطالعات مدیریت ورزشی، ش 27، ص 30-15.

5. 5. شهبازی، مهدی؛ شعبانی مقدم، کیوان؛ صفاری، مرجان (1392). «ورزش همگانی (ضرورت، موانع و راهکارها)»، فصلنامۀ مجلس و راهبرد، سال بیستم، ش 76، ص 97-69.

6. 6. عرب نرمی، بتول (1393). «طراحی و تدوین مدل نقش تلویزیون در توسعۀ مؤلفه‌های اصلی ورزش کشور»، رسالۀ دکتری، دانشکدۀ تربیت بدنی، دانشگاه تهران، ص 22.

7. 7. کشاورز، لقمان؛ فراهانی، ابوالفضل (1392). «مدیریت سازمان‌های ورزشی»، چ اول، تهران: انتشارات ‌اندیشه‌های حقوقی، ص 275.

8. 8. میتراف، ئی ین؛ انگناس، گاس (2005). «مدیریت بحران پیش از روی دادن»، ترجمۀ محمود توتونچیان، چ دوم، تهران: انتشارات مؤسسۀ عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی، ص 71.