هدف از این پژوهش پیش‌بینی بی ­تفاوتی سازمانی کارکنان از طریق هوش راهبردی مدیران در ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماري تحقيق تمامي مدیران و كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه (228 نفر) بودند. برای تعیین نمونۀ آماری از روش کل‌شمار استفاده شد و نمونۀ آماری تحقیق متناسب با حجم جامعه در نظر گرفته شد. ابزار مورد استفاده در تحقیق، پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ هوش راهبردی و پرسشنامۀ استاندارد بی­ تفاوتی سازمانی دانایی‌فرد و همکاران (1389) بود که پایایی آنها به‌ترتیب 0/92 و 0/97 تعیین شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ ها، از آمار توصیفی و استنباطی (کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند‌گانه، تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی) با استفاده از نرم­ افزارهای SPSS₂₂ و LISREL_8/70 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین هوش راهبردی و بی­ تفاوتی سازمانی کارکنان ارتباط منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد هوش راهبردی 0/24 از تغییرات بی­ تفاوتی سازمانی را تبیین می­ کند. بنابراین به مدیران ادارات ورزش و جوانان پیشنهاد می‌شود که از طریق توجه ویژه به متغیر هوش راهبردی شرایط را برای کاهش بی­ تفاوتی کارکنان در سازمان فراهم کنند.